Team Waterlijn in de Alpen

Van 9 tot 15 juni 2013 was Team Waterlijn op hoogte stage in de Alpen rond Alpe d'Huez.

Lees hier het verslag van de dagelijkse trainingen:

Vrijdag 14 juni 2013

Het was opvallend dat vanmorgen bij het afgaan van de wekker alleenDaan de Kok beneden was. Bij sommige stond tijdens het ontbijt de blik op oneindig. Normaal gesproken was Ferry van den Berg allang naar de bakker geweest en stond hij klaar met vers stokbrood. Vanmorgen moesten we het doen met stokbrood van gisteren, welke ook als moordwapen te gebruiken was. Hieruit bleek de hardheid in het team. Helaas was Edith Scheffers nog niet geheel hersteld en gaf aan vandaag niet mee te fietsen. Het is de laatste rit van team Waterlijn in de Alpen en door Ton de Kok werd besloten om er een rustig ritje van te maken. Lekker ontspannende benen los trappen na gedane inspanning in de afgelopen week. Om 9.30 uur gingen de mannen enthousiast uitgezwaaid door Edith op pad. Niet dus, ze dook heel snel weer het bedje in. Na vijf kilometer begon de aanloop naar de La Bérarda. Met een prima temperatuur en een dik wolkendek werd er uitgebreid genoten van de schitterende natuur. Wel moest er even 26 kilometer omhoog worden gefietst. Hoezo rustig uitfietsen? De pap in de benen waren bij sommige teamleden duidelijk merkbaar en bij een koffiestop werd er gediscussieerd over door of teruggaan. Aangezien bij Ferry enSjaak Scheffers opgeven geen optie is, werd er doorgefietst. Na de koffiestop kon er direct gewerkt worden bij een behoorlijk steil gedeelte van vier kilometer. Aangekomen in het rustieke St. Christophe wilde het team hier rustig doorheen fietsen, maar het dorpje was zo klein dat bij twee pedaalomwentelingen het dorp alweer voorbij was. Met een lichte stijging in het wegdek werd er doorgefietst naar het einde van de weg. Op een bijzondere smalle weg door de kloven van de Franse Alpen kom je uiteindelijk uit bij een bord welke aangeeft: Hier niet verder. Daar heb je het voor gedaan. Gelukkig was er een slimme Fransman, die ooit hier een restaurant was begonnen. Door zijn vakmanschap liet hij ons de lunch heerlijk smaken. Na de lunch was het nog steeds bewolkt en werd de terugreis aanvaard, via diezelfde smalle weg. Helaas voor Ferry was de weg nog niet breder gemaakt, maar hij genoot wel van het prachtige uitzicht. Tijdens de afdalingkwam Sjaak erachter dat de onderzijde van de band wel heel erg leeg leek en door vakkundig plakwerk van Daan werd al snel weer de reis hervat. Rond drie uur kwam het team aan in huize Waterlijn en zat de trainingsstage van team Waterlijn erop. Nu lekker relaxen en vanavond de koffers pakken. Het zijn mooie mensen bij elkaar.

Bekijk het profiel

Donderdag 13 juni 2013

De zon stond vanmorgen al hoog aan de hemel toen team Waterlijn om 9.13 vertrok vanaf de thuisbasis. Eerst 5 kilometer de benen los trappen, voordat het serieuze klimwerk begon. Vandaag staat de Sarennes op het programma. Een berg die een voorloop heeft van 7 kilometer heeft en daarna bijna 16 kilometer klimwerk oplevert. Na deze 7 kilometer geeft Edith Scheffers aan dat het niet lukt vandaag, zijn het de pannenkoeken geweest van de avond ervoor? Zij gaat dan ook terug naar de thuisbasis om verder de gehele dag op bed te vertoeven. Ton de Kok, Daan de Kok, Ferry van den Berg en Sjaak Scheffers gaan onverdroten verder. Opvallend is hoe fris iedereen nog is na de inspanningen in de afgelopen week. Na ongeveer twee uur klimmen kwam iedereen ver boven de bomengrens boven. Smalle weg en veel reparatiewerk aan het wegdek voor de Tour de France maakte de korte afdaling naar Alpe D'Huez uitdagend en er werd veelvuldig gebruik gemaakt van de handremmen. De cola en de Croque Monsieur werd smaakvol naar binnen gewerkt. Hierna begon de afdaling naar beneden. In bocht 16 werd er in de remmen geknepen en werd de route linksaf genomen. Hier kwam de uitdaging van de dag. Een hele smalle weg met nagenoeg geen afscherming aan het dal zijde. Dit bracht Ferry op het idee om alleen maar de linkerkant van de weg te benutten en zonder pauze deze lange en steile beklimming te volbrengen. De rest van het team heeft van het geweldige uitzicht genoten. Het was werkelijk adem benemend. Na een korte afdaling werd een laatste beklimming volbracht naar Le Freney. Tijdens de Cola-pauze werd door een bijzonder ondernemers-echtpaar, 2 mannen die enorm op elkaar leken, aan Ton klein reparatiemateriaal aangereikt. Op de vraag van Ton of ze broers van elkaar waren, werd geantwoord dat het zijn man was. Zijn we nu in de maling genomen door twee Belgen? Na deze pauze werd de thuisreis aanvaard en werd met grote belangstelling naar de situatie van Edith geïnformeerd. Na een korte onderbreking hebben Ferry, Ton en Daan nog een korte route gefietst en was de fietsdag om 18.15 uur weer voorbij. Edith op bed en de heren bij de pizzaboer, wat wil je nog meer? Juist: Edith ook in het restaurant.

Bekijk het profiel

Woensdag 12 juni 2013

De rit van gisteren heeft toch wat voor wat overlast gezorgd. Sommige teamleden hadden licht schrale plekken opgelopen van het zadel, maar vanmorgen stond iedereen weer goed gemutst , letterlijk en figuurlijk, klaar om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Met een prachtig zonnetje aan de hemel werd er voor gekozen om de fietsen in de auto te laden en naar Séchilenne te rijden. Op zo´n dertig kilometer van het huis vandaan. Nadat de fietsen waren uitgepakt kwamen we erachter dat het navigatiesysteem nog heerlijk lag op te laden in het huis. We fietsten bij het parkeerterrein weg en direct begon de klim van de Col L´Uitell. Deze zou meevallen, maar bleek achteraf een scherprechter voor de rest van het programma van de dag. Voor sommige teamleden was hij enorm zwaar met een gemiddelde stijgingspercentage van ruim 8%. Op sommige stukken is ooit ruim 14% gemeten. Het waren Ferry van den Berg en Daan de Kok die als eerste boven kwamen en werden op korteafstand gevolgd door Edith Scheffers en Ton de Kok. Sjaak Scheffers was na een moeilijke start redelijk tot zijn positieven gekomen en kwam een paar minuten later binnen. Hierna werd er door geklommen naar de Le Recoin op 1650 meter hoogte. Het waren weer Ferry en Daan die als eerste de fietsen konden neerzetten. Edith het lichtgewichtje doet er niet voor onder en kwam op korte afstand binnen. Sjaak heeft de klim redelijk doorstaan en kwam een paar minuten later binnen. Ton de Kokkwam daar weer achter nadat hij van het thuisfront een positief telefoontje had ontvangen, welke de feestvreugde in het team alleen maar deed vergroten. Na een korte afdaling werd er eindelijk een restaurant gevonden. Hamburger en friet. Hoe verzin je het in een prachtig wintersportgebied genaamd Chamrousse. Hierna volgde een bijzonder lange afdaling naar beneden. Heerlijk om je fiets zo naar beneden te laten gaan met prachtige brede wegen. Ton kreeg hierbij onderweg een lekke band. Reed door een putje in de weg en heeft hierbij een trofee van een eerdere toertocht verloren. Onderaan kwamen we uit in Vizille, nadat we een schitterende weg hadden bereden. Zo´n weg die je alleen maar zit tijdens een fietsevenement in juli in Frankrijk. Moe en voldaan zochten we de auto op en hebben we nog heerlijk van de zon genoten. Die hadden we nog niet gezien vandaag.

Dinsdag 11 juni 2013

De rit van vandaag leidde ons vanuit Bourg D' Oissans naar Allemont. Via een prachtige stuwdam kom je aan de voet van de Glandon. Alleen maar klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Uiteindelijk kom je uit op een hoogte van 1924 meter en heb je een schitterend uitzicht. Het lijkt net een maanlandschap met sneeuw. We besloten door te fietsen naar de Croix de Fer. Wie moest daar als eerste bovenkomen? Natuurlijk de man naar wie de berg is vernoemd. Onze Fer. gelukkig was hij niet dicht. Fer Me. We stegen naar een hoogte van 2067 meter. De ommette was zeer smaakvol, daarna de terugreis. Fer had last van een gebroken spaak en kon niet voluit dalen. Ton en Daan besloten in Allemont en tussendoor weg te nemen. Via een klim van ongeveer tien kilometer kwamen ze uit in bocht zes van de Alpe D'Huez. Dan ga je toch nog even naar boven. De rest van de groep hebben de kwaliteit van het leven bewaakt in het huis.

Bekijk het profiel

Maandag 10 juni 2013

De weersvoorspellingen gaven de gehele dag droog weer aan en dat besloot ons naar Les Deux Alpes te fietsen als ochtendtraining. Na vijf kilometer begon het klimmen en na ongeveer 18,5 km klimmen stond boven op de berg de koffie "bijna" klaar. Een hevige klim die we in Nederland niet vinden.

Bekijk het profiel

Na de ochtendrit een lunch genuttigd in ons huis, welke onze uitvalsbasis is voor deze week. Sommige vonden Les Deux Alpe teveel en besloten we de tocht te delen en dan kom je uit op Une Alpe D'Huez. Hieruit bleek wel wie er over echte klimmersbenen beschikt. Ton de Kok kwam als eerste boven en Daan de Kok kwam daar vlak achteraan. De kleine doerak in ons midden, Edith Scheffers, kwam daar weer vlak achter.Ferry van den Berg had aan het einde van de morgen zijn tandwielen aan de achterzijde verandert en dat heeft hem weinig geholpen. Voor Sjaak Scheffers was het helemaal een lijdensweg. Hij werd overmand door kramp in beide benen en kwam minuten later boven op de berg aan. Wel s'avonds lekker gegeten.

Bekijk het profiel

Zondag 9 juni 2013

De eerste rit in de Alpen. Weggegaan met prachtig weer, maar dit veranderde snel tijdens de beklimming van de Col d´Ornon. Halverwege betrok de lucht enorm en een flinke regenbui viel ons ten deel. In stromende regen en kou naar beneden. De ochtendtraining is dus in het water gevallen. Middagtraining zal door de regenval komen te vervallen. Dan maar een kop koffie drinken boven op de Alpe D´Huez

Bekijk het profiel

Maak jouw eigen website met JouwWeb